ಚಂದ್ರಮುಖಿ

ಬೆಳಕಿನ ಬಳ್ಳಿಯ ಹಿಡಿದು ಜಂಬ ಪಡುವ ಶಂಖಪುಷ್ಪದ ಹೂವು ಕತ್ತಲ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಕರಗುವ ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಜೀವ ತುಂಬಲಾಗದೆ ಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗೆ ನೆರಿಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಹೊಸ ಮೊಳಕೆಗೆ ಶಾಖವಾಗುತ್ತದೆ ಇಲ್ಲೇ ತೀರದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಇವಳದು ಕಡಲ ಗರ್ಭದಿಂದ ಉಕ್ಕಿ ಬಂದ ಅಲೆಗಳ ಸದ್ದಿಗೆ ಬಹು ಬಿನ್ನಾಣಗಿತ್ತಿಯ ಬೈಗಿಗೆ ಕಾವಳದ ಹಂಗಿಗೆ ಬಯಕೆಯು ಬೆಂಕಿಯಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಬಸಿರಾಗುತ್ತಾಳೆ ನಾಳೆ ಮತ್ತೊಂದು ಬೆಳಗು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದರೆ ಅದರೊಳಗೊಂದು ಬೆರಗು ನೀಲಾಕಾಶವೇ ಹರಳುಗಟ್ಟಿ ಕಾಂಬ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಈಕಿ ಜಂಬದ ಹೂವು...!

ಮಿಕ್ಸಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಹಿಟ್ಟಿನ ಗಿರಣಿಯೂ ಇಲ್ಲ ರಾತ್ರಿ ನೆನೆ ಹಾಕಿದ ಅಕ್ಕಿ ಬೆಳ್ಳಿ ಮೂಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸೆರಗು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿಯ ಹಿಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿದ್ದಾಯಿತು ಕೆಂಡದ ಮೇಲೆ ಸುಡುವ ರೊಟ್ಟಿ ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ಅಡುಗೆಮನೆ ಮೆಟ್ಟಿಲ ಮೇಲೆ ಹಸಿದು ಕೂತವನು ನಾನು ಸೆಗಣಿ ಅಂಟಿದ ಕೆಚ್ಚಲು ಸಾಕಾಗದು ಒಂದೇ ತಂಬಿಗೆ ನೀರು ಇನ್ನೊಂದು ಬಿಂದಿಗೆ ತಾ ಅಂದವಳು ಕೆಂಪಗಿನ ಕೆಚ್ಚಲಿಂದ ನೊರೆ ನೊರೆಯ ಹಾಲು ಅಂಡು ಊರಿಸಿ ಕತ್ತು ಇಣುಕಿಸಿ ಕಣ್ಣು ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಹೀಗೆ ಕಾದವನು ನಾನು ಸೀಳಿದ್ದ ಒದ್ದೆ ನೆಲದೊಳಗೆ ಗೊಬ್ಬರ ಸಿಬರು ಸಿಬರಿನಂತೆ ಪುಷ್ಯಮಳೆ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಗೊರಬು ಬಿತ್ತಿದ್ದು ನೆಲಗಡಲೆ ಬೀಜ ಓಲಿ ಕೊಡೆಯೊಳಗೆ ಕುಂತು ಮಣ್ಣಿನ ಘಮಲನು ಕುಡಿದು ಅಮ್ಮ ಇರಿಸಿದ ಜೀವವು ಇನ್ನು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯದೇ ಹೇಗೆ ಉಳಿದೀತೆಂದು ಬಿಮ್ಮನೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದವನು ನಾನು (ನಾ ತೆಗೆದ ಅಮ್ಮನ ಫೋಟೊಗಳು..) ಬಾವಿಕಟ್ಟೆಯ ಮಗ್ಗುಲಲಿ ಪಾರಿಜಾತದ ಗಿಡವಿತ್ತು ಬೈಗು ಹರಿದರೆ ಸಾಕು ಕಸುಬನ್ನೆಲ್ಲ ಬಿಸಾಕಿ ಸೆರಗ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಕೆಂಪು ನತ್ತಿನ ಸುಂದರಿಯರ ಜಗಲಿಯ ತುಂಬ ನಕ್ಷತ್ರ ರಾಶಿ ಮನೆಯ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗೂ ಜೀವಸೆಲೆ ಘಮದ ನೆಯ್ಗೆ ಕಟ್ಟಿದವನು ನಾನು ಕತ್ತಲ ಕಳೆವ ತತ್ವಮಸಿ ಇವಳಲ್ಲ ಮಸಿ ಕಚ್ಚಿದ ಲಾಟೀನು ಬೂದಿಯ ಸೆಳಕಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಹೊಳಪು ಕೊಟ್ಟವಳಿವಳು ಬೆಳಕ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು ನಿರುಕಿಸಿ ಅವಳ ನಿಟಿಲ ಗೆರೆಗಳನು ಓದದೆ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟವನು ನಾನು (ಇವತ್ತು -ಮೇ 8- ಅಮ್ಮನ ...

ಚಿಗುರೆಲೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಹನಿಗೆ ಶಿಲೆಯಾಗುವ ತಪಸ್ಸು ಹನಿಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವ ಭುವಿಗೆ ಬಂಧವಾಗುವ ಸಂಭ್ರಮ ##### ಹಾಲು ತುಂಬಿದ ಬಟ್ಟಲಲ್ಲಿ ಚಂದಿರನ ಬಿಂಬಕ್ಕಾಗಿ ಕಾದ ಚೆಲುವಿಗೆ ತಾನೊಂದು ನಕ್ಷತ್ರವೆಂಬ ಬಿಂಕವಿರಲಿಲ್ಲ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಟ ಸಾಲಿಗ್ರಾಮದ ಶಿಲೆಗೆ ಮೂರ್ತರೂಪದ ಹಂಗಿರಲಿಲ್ಲ ##### ನದಿಯ ಲಹರಿ ನೋಡಿದ್ದಿಯಾ ಇಳಿಬಿಟ್ಟ ಕಾಲಿನ ಬೆರಳು ಚುಂಬಿಸಿ ಹೋದ ಅಲೆಯ ಕೇಳಿದೆ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಂಡಳೆ ಗೆಳತಿ ನಸುನಕ್ಕು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕಲರವವಾಯ್ತು #####

ಕಿಶೋರ್ ಕುಮಾರ್ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೇ ಹೇಳಿದರೂ, ಬರೆದರೂ ಅದು ಕ್ಲೀಷೆಯಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಈ ಗೀತೆಗಳ ಸರದಾರನ ಬಗ್ಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಲೇಖನಗಳು ಬಂದು ಹೋಗಿವೆ. ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ, ಹಾಡು, ಅಭಿನಯ, ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಏರಿಳಿತದ ನೆನಪು ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಕೇಳಿದ ಹಳೆಯ ಹಿಂದಿ ಹಾಡಿನಷ್ಟೆ ಹಸಿಹಸಿಯಾಗಿದೆ. ಒಬ್ಬ ಹಾಡುಗಾರನಾಗಿ ಕಿಶೋರ್ ದಾ ಏರಿದ ಎತ್ತರವನ್ನು ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಏರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರದ ಗೀತೆಗಳಿಗೆ ಕಿಶೋರ್ ಕೊಟ್ಟ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ಕಮ್ಮಿಯೇ. ಯಾರೇ ಆದರೂ ಅವರೊಬ್ಬ ಜೀನಿಯಸ್ ಎಂದು ಬಿಡಲೇ ಬೇಕು. ಆದರೆ, ಬದುಕಿನ ಕೊನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಪಟ್ಟ ಅಧ್ವಾನಗಳು, ಅವರ ವಿಚಿತ್ರ ವರ್ತನೆಗಳು, ಪದೆಪದೇ ಎದುರಿಸಿದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಅವರು ಹರಿದ ಗಾಳಿಪಟದಂತಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಗುವಿನಂತೆ ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದು ಬಾಲಿಶವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ವರ್ಚಸ್ಸಿಗೆ ತಕ್ಕ ಗಾಂಭೀರ್ಯ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಜನ ಅವರ ವಿಚಿತ್ರ ವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಭಯ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕಿಶೋರ್ ಸಹವಾಸನೇ ಬೇಡಾ ಎಂದು ದೂರ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. (ತನುಜಾ ಜೊತೆ ಕಿಶೋರ್ ) `ಮೇ ಹ್ಞೂಂ ಏಕ್ ಪಾಗಲ್ ಪ್ರೇಮಿ... ಮೇರಾ ದರ್ದ್ ನಾ ಕೋಯೀ...ಜಾನಾ...' ಹೌದು ಕಿಶೋರ್ ಬದುಕು ಹಾಗೇ ಇತ್ತು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರ ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ನೋವಾದರೂ ಎಂಥಾದ್ದು ಎಂಬುದು ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಒಂದು ವಿಚಾರವನ್ನು ಯಾರದೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿತ್ತು...

ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನ ಆರಂಭದ ದಿನ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆಯೇ ತುರ್ತು ಕಾರ್ಯದ ನಿಮಿತ್ತ ಬೆಂಗಳೂರಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮುಗಿಸಿ ಬಸವನಗುಡಿ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕಾಲೇಜು ಬಳಿ ಬಂದಾಗ ಮೆರವಣಿಗೆ ಬೆವರು ಇಳಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ಶೃಂಗರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆನೆಗಳು, ಕುದುರೆಗಳು ಕಾಲೆಳೆದುಕೊಂಡು ಬದಿಗೆ ಸರಿದಿದ್ದವು. ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನು ಹೊತ್ತ (ಸಾರೋಟು) ವಾಹನ ಇನ್ನೇನು ಒಳ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆಯುವ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೇ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು, ಕನ್ನಡದ ಕಟ್ಟಾಳುಗಳೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದರು. ಪರಿಷತ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ನಲ್ಲೂರು ಪ್ರಸಾದ್ ಹೇಗೋ ಮಾಡಿ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದರು. ಹಿರಿಯ ಜೀವ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬಯ್ಯನವರಿಗೆ ಅದು ಕಷ್ಟವಾಯಿತು. ನಲ್ಲೂರು ಪ್ರಸಾದ್ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಇಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರು. ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನೆರವಿಗೆ ಬಂದರು. ಹೇಗೋ ಮಾಡಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನು ಹಿಂಭಾಗಿಲಿನಿಂದ ಪ್ರಧಾನ ವೇದಿಕೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು. ಪೊಲೀಸರು, ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟರು. ಮುಂದೆ ಪ್ರಧಾನ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಷಣಗಳು ಶುರುವಾದವು…. ಸಭಾಂಗಣದ ಮೂರು ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಜನವೋ ಜನ. ಎಲ್ಲಿಂದ ಇಣುಕಿದರೂ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದೇ ಕಾಣಿಸದ ಸ್ಥಿತಿ. ಧೂಳೋ ಧೂಳು…! ಭಾಷಣವನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಸಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ದಂಡನ್ನು ನೋಡಲು ಕೆಲ ಹುಡುಗರು ಆ ಮೈದಾನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿದ್...

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಶುಭ ಹಾರೈಕೆಗಳು